کد مطلب:30010 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:96
استوار گامی او در دوستی علی علیه السلام مشهور است. او در متون كهن تاریخی به شیعه[3] معروف و به عشق و دوستی علی علیه السلام مشهور است. او از «شُرطة الخَمیس (نیروهای ویژه)»[4] و از فرماندهان آنان است[5] كه تا مرز مرگ و شهادت، با مولاعلیه السلام پیمان بسته بودند.[6]. اصبغ در جنگ های جمل و صِفّین، همراه مولاعلیه السلام بود[7] و از یاران باوفای علی علیه السلام به شمار می رفت. اصبغ، عهد نامه علی علیه السلام به مالك اشتر را نقل كرده[8] كه مجموعه ای بزرگ و جاودان است. پس از ضربت خوردن علی علیه السلام، وی از معدود افرادی است كه اجازه حضور بر بالین ایشان را یافت.[9]. اصبغ را از یاران امام حسن علیه السلام نیز شمرده اند.[10]. 6431. وقعة صِفّین - به نقل از عمر بن سعد اسدی، در یادكرد واقعه صِفّین -:علی بن ابی طالب علیه السلام یارانش را ترغیب [ به جهاد] كرد. پس اصبغ بن نباته در حضور او برخاست و گفت:ای امیر مؤمنان! مرا با باقی مانده مردم، پیش فرست كه امروز، پایداری و یاری ام را خواهی دید. ما شامیان را تار و مار كرده ایم و خود، هنوز جنگجویان و دلاورانی داریم. به من اجازه ده تا به پیش بتازم. علی علیه السلام فرمود:«به نام و بركت خدا، به پیش بتاز». پس اصبغ، پرچمش را برگرفت و پیش می راند و می خواند: ای اصبغ! تا به كی امید ماندن داری؟ بی گمان، امید با نا امیدی درهم شكسته می شود. آیا حوادث روزگار را نمی بینی كه چه سان در می رسند؟ پس هوا و هَوَست را چون چرم، دبّاغی كن. مدارا تو را بهتر به خواسته ات می رساند امروز، گرفتاری ای هست و فردا نیز بیكار نخواهی بود. پس اصبغ - كه پیری پارسا و پرهیزگار بود و هرگاه دو نفر را در نزاع با هم می دید، شمشیرش را غلاف می كرد - در حالی بازگشت كه شمشیر و نیزه اش را [ به خون، ] رنگین كرده بود. او از ذخیره های علی علیه السلام به شمار می رفت كه تا پای جان به ایشان پایبند بود و از شه سواران عراق، شمرده می شد و علی علیه السلام از اعزام او به جنگ و كشتار، دریغ می ورزید.[11].
اَصبَغ بن نُباته تمیمی حَنْظلی مُجاشِعی از یاران ویژه امیر مؤمنان علی علیه السلام و از چهره های برجسته یاران ایشان[1] و از معتمدان آن حضرت است.[2].